Zeus, Eski Yunan mitolojisine göre “Tanrıların ve insanların babası”anlamına gelen güçlü ve önemli bir tanrıdır.

Ama burada asıl konumuz bu değil!

Bizim Zeus’umuz başka…

Antalya Manavgat’ta hayvanat bahçesinden kaçan aslanın adı Zeus, kendini ormana atmış.

Tıpkı bir insan gibi… Kafesten kaçmış. Zinciri kırmış.

Kurtulmuş. Belki de hayatında ilk defa toprağa patisini basmış.

***

Ama özgürlük fazla sürmemiş.

Karşısına bir çiftçi çıkmış. Saldırmış Zeus.

Çünkü vahşi doğada kurallar basittir; ya avsındır ya avcı.

O anlık içgüdüyle pençesini indirmiş, çiftçiyi ağır yaralamış.

O noktada film kopmuş.

Güvenlik kuvvetleri ve bölgedeki avcılar teyakkuza geçmiş.

Aslanı bayıltmak, uyuşturucu iğneyle etkisiz hale getirmek yerine ne yapmışlar?

Vurmuşlar. Öldürmüşler…

***

İnsanoğlu kendini dünyanın sahibi zannediyor ya…

Hapsettiği hayvan kaçınca, utanmadan onu suçluyor. Oysa Zeus sadece doğasına dönmek istedi. Sadece yaşamak için. Sadece doğal yaşam ortamına dönmek için.

Ne hakkımız var onun canını almaya?

O Zeus, koca ömrünü bir demir parmaklığın ardında geçirdi.

Çimen görmeden. Toprak kokusu bilmeden. Avlanmayı bilmeden. Kafese konmuş bir yürekle yaşadı.

Ve bir gün… Kapı açık kaldı. Koştu.

Doğaya…

Ve o gün, özgürlük bir gün sürdü. Belki birkaç saat.

Ve sonra özgürlüğün tadını çıkaramadan vuruldu.

***

Peki kim suçlu?

Zeus mu? Çiftçi mi? Tetiği çeken mi?

Yoksa… O ve arkadaşlarını “eğlence” adı altında hapsetmemizi normalleştiren bizler mi?

Hayvanat bahçesi diyorlar adına. Ama gerçekte bir hapishane.

Özgürlüğün müebbet yediği bir kafes.

Aslan orada değil. Asıl aslanlık bizde yok.

Çünkü gerçekten cesur olanlar, hayvanı değil vicdanını dinleyenlerdir.

***

Sonuç?

Bir çiftçi ağır yaralı. Bir aslan ölü. Ve binlerce insan sosyal medyada #hayvanatbahçelerikapatılsın yazıyor.

Ama kimse sormuyor: “Neden böyle yerler hâlâ açık?

Neden her şehirde bir hayvanat bahçesi gururla hizmet veriyor?

Neden doğal yaşamı katledip sonra kafesler arkasında onları teşhir ediyoruz?”

Ve sonra sormuyoruz…

“Bir gün biz de o kafesin içinde olur muyuz?”

Zeus kaçtı, çünkü doğası buydu. Saldırdı, çünkü korkmuştu. Bayıltıcı iğne yerine kurşunla vuruldu ve hayatını kaybetti.

Kaçan aslana değil, onu oraya tıkan sisteme bakmak lazım.

Asıl vahşet, kafesin öbür tarafında galiba…